مصحف منسوب به امام علی علیه السلام که با عنوان نسخۀ شماره 1 در گنجینۀ نسخه‌های خطی کتابخانۀ آستان قدس رضوی نگهداری می‌شود از سوی محققان مرکز طبع و نشر قرآن جمهوری اسلامی ایران حمیدرضا مستفید و مرتضی توکلی و با همکاری طیار آلتی قولاچ تحقیق و منتشر شده است. این دست‌نوشت قرآنی در سال 1009 هجری از سوی شاه عباس صفوی به حرم امام رضا علیه السلام وقف شده و وقفنامۀ آن را شیخ بهایی تنظیم کرده که به دستخط او در اولین برگۀ مصحف آمده است.

در تحقیق این مصحف موارد زیر صورت گرفته است: 1) حرفنویسی متن مصحف با بهره‌گیری از حروفچینی رایانه‌ای؛ 2) بررسی تفاوت‌های رسم مصحف در مقایسه با دو مصحف امیری (قاهره 1343/1924) و مصحف مدینه (1400/1980 به بعد) همراه با ذکر آرای عالمان مسلمان؛ 3) ذکر موارد اختلاف قرائت با قرائت رایج (روایت حفص از عاصم)؛ 4) توضیح شمارش آیات در سوره‌ها و بیان رموز ابجدی استفاده‌شده در مصحف.

ویژگی‌های ظاهری مصحف: این مصحف به خط کوفی نوشته شده است. ابعاد برگه‌های مصحف، 32×25، ابعاد متن قرآنی 26×20 و جنس برگه‌های دست‌نوشت از پوست است. این مصحف 341 برگه دارد و تقریبا کل قرآن را شامل می‌شود و تنها اندکی از متن قرآن (کمتر از سه درصد) مفقود است. جلد مصحف از چرم همراه با سرطبل و تذهیب شده است.